چرا از سیاست می‌نویسیم وقتی نام‌مان محیط زیست است؟

 🔹 چرا از سیاست می‌نویسیم وقتی نام‌مان محیط زیست است؟

برخی دوستان گله می‌کنند که چرا «ژورنالیست» این روزها بیش از پیش به گزارش‌های سیاسی و اجتماعی می‌پردازد و کمتر از محیط زیست می‌نویسد.

پاسخ روشن است:

کشوری که محیط زیستش ویران شده، پیش از آن قربانی سیاست‌های غلط و تصمیم‌های ناعادلانه بوده است.

وقتی مردم در فقر، گرسنگی و اضطراب روزمره گرفتارند، وقتی پدر برای خرید دو قوطی شیر خشک مجبور به  سرقت  می‌شود، دیگر نمی‌توان از نجات جنگل، رودخانه و خاک سخن گفت بی‌آنکه از سیاست‌هایی گفت که این ویرانی را ساخته‌اند.

محیط زیست جدا از مردم نیست.

وقتی انسان‌ها امید و امنیت ندارند، درخت و خاک و دریا هم در تباهی می‌سوزند.

تا زندگی مردم عادی و شرافتمندانه نباشد، طبیعت هم آرام نخواهد گرفت.

زمین از بین نمی‌رود.

زمین خود را بازسازی می‌کند؛ حتی اگر بشر همه‌جایش را از کثافت، دود، و سوخت‌های فسیلی پر کند، باز هم روزی خود را پاک خواهد کرد.

این ما هستیم که نابود می‌شویم.

ما و همه موجودات زنده‌ای که روی این خاک زندگی می‌کنیم، در حال مرگ تدریجی هستیم — مرده‌های متحرک که هنوز نفس می‌کشند اما زندگی نمی‌کنند.

پس آری، از سیاست می‌نویسیم، چون ویرانی محیط زیست از ویرانی انسان آغاز شد.

تا انسان نجات نیابد، هیچ درختی نخواهد ماند.

—

🌍 ژورنالیست | journalistsir

🌍 **ژورنالیست 

انجمن خبرنگاران حامی محیط زیست** 

محيط زيست، دغدغه زندگيست... 

✴️ *وقتی نان نباشد، هیچ درختی سایه نمی‌دهد.*

Association of Environmental Journalists @journalistsir | @bahrm8 

https://journalistsirani.blogspot.com