journalistirani

  مجلس شورای اسلامی با تصویب ماده ۱۳ طرح ملی هوش مصنوعی، رسماً «صندوق ملی توسعه هوش مصنوعی» را زیر نظر سازمان ملی هوش مصنوعی ایجاد کرد.  از نظر اسمی، این صندوق قرار است موتور تأمین مالی انقلاب دیجیتال در ایران باشد. اما در کشوری که مسیر میان سیاستگذاری فناوری، واقعیت میدانی و زیرساخت‌های واقعی همیشه پر از گره است، پرسش اصلی این است که این صندوق واقعاً چه نقشی خواهد داشت. بر اساس گزارش ایرنا، سرمایه اولیه صندوق ۱۰۰ هزار میلیارد ریال تعیین شده که طی سه سال در لوایح بودجه سنواتی وارد می‌شود.  این عدد روی کاغذ بزرگ است، اما تجربه ساختار بودجه ایران نشان داده که فاصله‌ی قابل‌توجهی میان «مصوب» و «محقق» وجود دارد.  به همین دلیل، بسیاری از کارشناسان حوزه فناوری منتظرند ببینند چه مقدار از این منابع به‌طور واقعی تخصیص پیدا خواهد کرد. از سوی دیگر، صندوق قرار است تأمین‌کننده مالی پروژه‌های هوش مصنوعی، زیرساخت‌ها و توسعه ارتباط صنعت، دانشگاه و نهادهای دولتی باشد. این مأموریت‌ها در ظاهر جذاب‌اند، اما چالش‌های عملی مشخص‌اند:  کمبود GPU، محدودیت‌های واردات تکنولوژی، تحریم‌ها، ک...

Iran is entering one of the most alarming environmental periods in its modern history. Severe water shortages, deadly air pollution, land subsidence, wildfires and widespread ecological degradation have pushed the country toward a state of irreversible crisis. This report examines the latest findings from international sources on the worsening state of Iran’s environment. 1. Water Shortages: A Nation Running Dry According to Al Jazeera , major dams supplying Tehran have dropped below 20 percent of their capacity, marking one of the most severe droughts in decades. Source: Scientific American warns that groundwater depletion and mismanagement could render parts of the capital “uninhabitable.” Source: Land subsidence across central Iran is accelerating due to overextraction of aquifers, placing infrastructure, homes and agricultural lands at serious risk. 2. Air Pollution: A Daily Death Toll Newsweek reports that air pollution in Iran is responsible for an estimated 161 death...

Tehran, Iran از رشت تا تبریز، از جنگل تا روستا؛ دود، مرگ، تحریم و هسته‌ای که فقط خاکستر می‌زاید. در ایران امروز، آلودگی هوا دیگر مسئله تهران نیست. حالا یک «پدیده ملی» است؛  یک کابوس سراسری که از رشتِ باران‌خورده تا تبریزِ همیشه‌بادخیز، از شهرهای شمالی تا دورترین روستاهای بی‌دفاع، سفره پهن کرده است. هیچ نقطه‌ای مصون نمانده.  هرجا که نفس می‌کشید، دود رسیده. هرجا که امید بود، سیاهی نشسته. وقتی کشور در حلقه سنگین تحریم‌های هسته‌ای گیر کرده، چیزی که برای مردم باقی می‌ماند، نه فناوری و آینده، بلکه سوخت‌های سمی نیروگاه‌ها، پالایشگاه‌هایی با خوراک ناشناخته، کارخانه‌هایی که هرچه دم دست‌شان باشد می‌سوزانند، و هوایی است که حتی پرنده‌ها هم از آن دل‌درد می‌گیرند. سال‌ها قبل شمال کشور پناهگاه بود؛ نفس پاک، جنگل، رطوبت. حالا همان‌جا هم در صف شهرهای آلوده قرار گرفته، چون باد، دود تهران و اراک را مهمان می‌کند، جنگل‌ها نصفه‌جان شده‌اند، صنایع آلاینده به «مناطق آرام» فرار کرده‌اند، و نیروگاه‌ها در نبود گاز طبیعی رفته‌اند سراغ مازوت و سوخت‌هایی که اسم‌شان را هم نمی‌دانیم. تمام این‌ها فقط یک معنی ...

  As global attention turns toward the upcoming International Webinar on Eliminating Human Slavery and Trafficking scheduled for 29 November 2025 (29 Azar 1404) in London, human rights advocates are highlighting one of the most underreported crises in the Middle East: the trafficking and sexual exploitation of Iranian women and girls across regional networks . Although governments across the region publicly condemn trafficking, evidence from NGOs, survivor testimonies, and regional monitoring groups shows a consistent pattern: organized criminal networks continue to move women from Iran through transit routes in Pakistan, Turkey, and the Persian Gulf, ultimately feeding underground markets of forced labor and sexual exploitation. A growing regional pipeline Recruitment commonly begins inside Iran through deceptive job offers, fraudulent marriage proposals, modeling agencies, and employment brokers. Victims are then moved through border regions using routes long controlled by ...

  در حالی‌که جهان خودش را برای وبینار جهانی مقابله با برده‌داری و قاچاق انسان آماده می‌کند؛ رویدادی که قرار است ۲۹ آذر در لندن برگزار شود، یک حقیقت تلخ دوباره یادآوری می‌شود: زنان و دختران ایرانی، یکی از آسیب‌پذیرترین قربانیان قاچاق در خاورمیانه‌اند. شبکه‌های سازمان‌یافته در ایران و کشورهای اطراف، با وعده کار، مدلینگ، یا حتی ازدواج، قربانیان را از مسیرهای بلوچستان، ترکیه و مناطق مرزی بیرون می‌برند و در نهایت در بازارهای زیرزمینی کار اجباری و بهره‌کشی جنسی در کشورهای عربی خلیج فارس می‌فروشند. فقر، بیکاری، نبود حمایت قانونی و سکوت اجتماعی، این چرخه را زنده نگه داشته. حالا این گزارش، هم‌زمان با سمینار لندن منتشر می‌شود تا یادمان نرود: این فاجعه «پنهان» نیست؛ فقط «نادیده گرفته شده». قاچاق و برده‌داری جنسی زنان ایرانی؛ بحران پنهانِ یک فاجعه انسانی   به‌ بهانه وبینار جهانی «حذف برده‌داری و قاچاق انسان» که ۲۹ نوامبر ۲۰۲۵ (۲۹ آذر ۱۴۰۴) در لندن  در حالی‌که تنها چند روز تا برگزاری وبینار جهانی «Towards Eliminating Human Slavery/Trafficking» باقی مانده است؛ رویدادی که قرار ...

   آلودگی شمال هم رسیده، روستاها هم نفس ندارند و طبق گفته مقامات، هر سال هزاران نفر قربانی هوایی می‌شوند که به‌جای اکسیژن، تحریم و دود تحویل می‌دهد. دو دهه کشمکش هسته‌ای، کشوری را که می‌توانست پیشرفته باشد، تبدیل کرده به آزمایشگاه آلودگی و بن‌بست. حالا هم امید بسته‌اند به «عقلای نظام» که شاید روزی تصمیم بگیرند میان ریه مردم و سانتریفیوژها، یکی را انتخاب کنند.   بحران آلودگی هوا در ایران؛ هزینه پنهان لجاجت هسته‌ای   آلودگی هوا دیگر تنها مهمان ناخوانده کلان‌شهرها نیست. شهرهای شمالی، مناطق روستایی و بخش‌هایی از نوار سبز ایران نیز امروز درگیر موجی از آلودگی‌اند که هر سال هزاران قربانی می‌گیرد. آن‌طور که مسئولان خود می‌گویند، مرگ‌ومیر ناشی از آلودگی هوا به پدیده‌ای مزمن و فراگیر تبدیل شده است. این بحران تنها محصول سوءمدیریت زیست‌محیطی نیست؛ بلکه نتیجه مستقیم بیش از بیست سال گرفتار شدن ایران در چرخه تنش هسته‌ای و تحریم‌های طولانی‌مدت است.   پرونده هسته‌ای، ایران را در وضعیت فرسایشی نگه داشته؛ وضعیتی که نه توسعه پایدار می‌شناسد، نه برنامه‌ریزی زیست‌محیطی و نه ...

Air pollution has now reached northern cities and even rural regions across Iran, contributing to thousands of deaths each year, according to officials. What used to be seen as an urban challenge is becoming a nationwide environmental crisis. The long shadow of Iran’s two-decade nuclear confrontation, combined with harsh sanctions, has left the country with deteriorating infrastructure, outdated technology and a shrinking ability to control emissions. Sanctions have pushed industries toward high-pollution fuels, aging equipment and low standards. The result is an air-quality disaster spreading from Tehran to the Caspian provinces, turning daily life into a slow-moving public health emergency. Reports also point to senior political figures, including Ali Larijani and Sadegh Kharrazi, being involved in recent nuclear policy consultations. They are often portrayed as the more pragmatic voices within the establishment, raising faint hopes that policy may eventually shift toward de-escal...

  تلویزیون ملی در طول آتش‌سوزی کالیفرنیا لحظه‌به‌لحظه پوشش می‌داد، کارشناس می‌آورد، طعنه می‌زد، تحلیل امنیتی می‌چسباند. اما ۲۱ روز است جنگل‌های هیرکانی در آتش می‌سوزند و رسانه ملی ترجیح داده وانمود کند «همه‌چیز آرام است»… ظاهرا دود وقتی آمریکایی باشد جذابیت خبری دارد، ولی وقتی از جنگل‌های خودمان بلند شود فقط مزاحم جدول پخش است.   وقتی کالیفرنیا مهم‌تر از هیرکان است: سکوت رسانه ملی در بزرگ‌ترین آتش‌سوزی جنگل‌های مازندران   ۲۱ روز از آتش‌سوزی گسترده جنگل‌های هیرکانی در منطقه الیت می‌گذرد؛ میراثی میلیون‌ساله که در برابر چشمان مردم ایران می‌سوزد و از دست می‌رود. در همین مدت، رسانه ملی در سکوت عجیب و ممتدی فرو رفته است؛ سکوتی که برای جامعه پرسش‌برانگیز است، اما برای صداوسیما یک «رویه عادی» محسوب می‌شود. همین سازمانی که در ماجرای آتش‌سوزی کالیفرنیا، لحظه‌به‌لحظه تصاویر، کارشناسان و تحلیل‌های تمسخرآمیز پخش می‌کرد، حالا ترجیح داده جنگل‌های خودی را «سانسور طبیعی» کند.   این تفاوت رفتاری سال‌هاست به یک الگوی رسانه‌ای تبدیل شده: اتفاقات منفی در غرب، سوخت رسانه‌ای مطل...

For three weeks, massive wildfires have devastated parts of Iran’s Hyrcanian forests in Mazandaran’s Elit region, one of the world’s oldest surviving ecosystems. Yet the country’s state broadcaster has remained conspicuously silent. This silence stands in stark contrast to its extensive live coverage of California’s wildfires in recent years, during which Iranian state TV repeatedly mocked US authorities and framed the disaster as a symbol of Western decline. When the flames are foreign, the network seems eager to broadcast every moment. When the flames consume Iran’s own forests, the cameras switch off. Media observers say the blackout reflects a broader pattern: negative events abroad are amplified, while domestic crises are minimized or erased to avoid acknowledging failures in environmental management and emergency response. As a result, real-time information on the Hyrcanian fires has largely come from local residents, environmental activists and independent journalists. The c...